ثروت های افغانستان در حال تاراج است، فقر بی پایان و بیرحمانه، مردم این سرزمین بینظیر را در کام مرگ فرو برده است.
این سرزمین، گنج های بی بدیل، همچون قربانیان بی دفاع، در دست غارتگران و جنگسالاران بی وجدان است که با خیانت، دسیسه و بی شرمی، دارایی ها و ثروت های ملی را به یغما می برند و کشور را به لانه ای از فساد و فقر مطلق تبدیل کرده اند.
در طول بیست سال اشغال و خیانت ناتو، با نصب رژیم مزدور بر مقدرات مردم و بهره برداری های سودجویانه، میلیون ها دالر پول های بی حساب و کتاب در جیب های مهره های گماشته شده، ملاکان فاسد و یغماگران دارایی ها سرازیر شد؛ و نتیجه این خیانت، فقر، بیکاری و فلاکت بی پایانی است که هم اکنون دامنگیر کارگران و اقشار مختلف جامعه است. مردم افغانستان، پس از خروج نیروهای اشغالگر، وارد دوره ای تاریکتر و مرگبارتر شدند؛ دوره ای که در آن منابع طبیعی و انسانی، به اشکال مختلف غارت می شود و آینده ای تاریک و ناامیدکننده در چشم انداز است.
این کشور ثروتمند، اکنون به عنوان «ثروتمندترین گدای جهان» شناخته می شود. ثروت های عظیم طبیعی و انسانی، در دست قاچاقچیان، دلالان و اربابان قدرت است که با همکاری شبکه های جنایتکار، منابع ملی را چپاول می کنند و کشور را در گردابی عمیق از فساد و تباهی می کشند. معادن طلا، مس، لیتیوم و دیگر ذخایر ارزشمند، به صورت مخفیانه و شبانه، به خارج قاچاق می شوند؛ و میلیونها دالر سود از این قاچاق ها، در جیب قاچاقچیان و تروریست های ساخته دست «سیا» سرازیر می گردد.
این غارتگری ها، علاوه بر آسیب های اقتصادی، محیط زیست را نیز ویران می کند. معادن تخریب می شوند، آبها آلوده و کاهش می یابند، تنوع زیستی نابود می شود؛ و منابع حیاتی کشور، در راه سودجویی و خیانت یک مشت خود فروخته و بی عرضه، به تاراج می رود. این وضعیت، آینده ای پر از بحران و ناامیدی برای نسل های آینده رقم می زند.
طالبان، این مزدوران بی وجدان، با همکاری قاچاقچیان و شبکه های جنایتکار جهانی، منابع طبیعی کشور را در انحصار خود گرفته و به صورت سیستماتیک تخلیه می کنند. معادن غنی، از جمله لیتیوم و طلا، در دست این جنایتکاران است که با قراردادهای پنهانی و خیانت آمیز، به بازارهای جهانی قاچاق می شوند؛ و میلیونها دالر سود این قاچاق ها، در جیب دشمنان ملت افغانستان ریخته است. در حالی که مردم، در فقر و گرسنگی، در انتظار نجات، دست و پا می زنند و در مقابل نانوایی ها به تگدی می پردازند.
ما باید فریاد برآوریم و علیه این خیانت، این غارت و این جنایات سازمان یافته، ایستادگی کنیم. این سرزمین، سرزمینی است که باید آزاد و سربلند باشد، نه میدان غارت و تاراج های بیرحمانه یک مشت دلال و قاچاقچی پشم آلود. ما، ملت مقاوم و انقلابی، باید با تمام قدرت، علیه این مظالم بیرحمانه قیام کنیم و به عنوان نگهبانان واقعی ارزش ها و منابع متعلق به خود، از حقوق و آینده مان دفاع کنیم.
این راه، راه مبارزه و مقاومت است. تا ریشه کن کردن این فساد، نابودی شبکه های جنایت پیشه و برپایی نظم انقلابی، عادلانه و مستقل، و محو طبقه، اقتدار و سلسله مراتب، و ایجاد جامعه ای آزاد و آباد، باید ایستاد. تنها با اتحاد، آگاهی و ارادۀ محکم، می توانیم مردم و سرزمین را از چنگال غارتگران آزاد کنیم و آینده ای سربلند برای مردم خلق کنیم.
مرگ بر غارتگران، مرگ بر خیانتکاران، زنده باد مردم!
جبهه انقلابی مردم
ارسالی: احمد آریا