اعلامیۀ سازمان سوسیالیست‌های کارگری افغانستان
بامداد هفتم ماه میزان، جانیان اسلامی این دست پرورده‌گان نظام سرمایه‌داری، دست به جنایت هولناک دیگری در مرکز آموزشی "کاج" در دشت برچی کابل زدند؛ بر اساس گزارش‌ها و آمار منتشر شده توسط رسانه‌ها در این حملۀ خونین حد اقل ٢٣ دانش آموز کشته و ٣٥ تن دیگر ز‌خم برداشته‌اند.
این جنایت و درنده‌خویی در ادامۀ جنایات بی‌شمار دیگر آدمکشان اسلامی، که با وجود اسم و رسم متفاوت شان ماهیت و منشاء یک سانی دارند، در شرایطی انجام می‌یابد که مردم در سایۀ حاکمیت امارت اسلامی طالبان در این یک و اندی سال در فقر شدید، بدامنی، وحشت و قساوت لجام گسیخته و چند لایه‌یی ناشی از تعصبات کور تبارگرایی، اپارتاید جنسیتی، گسترش هژمونی و سلطۀ دین و سنت‌های بدوی در همۀ ابعاد زنده‌گی، که همه ابزاری اند در خدمت استحکام و استمرار حاکمیت الترا فاشیستی امارت اسلامی سرمایه، در رنج اند و هر روز شاهد تباهی آینده و هست و بود شان هستند.
غایلۀ کشتار و توحش همچنان ادامه دارد و از مردم، به ویژه اقشار و طبقات محروم، قربانی می‌گیرد؛ این در حالی است که سران و حامیان جهانی امارت اسلامی سرمایه، قبل و بعد از برگرداندن دوبارۀ شان به مسند قدرت، برای مردم نوید آسایش، امنیت و بهبود وضعیت را می‌دادند و برپایی مجدد امارت اسلامی را به عنوان یگانه گزینۀ معقول و مطلوب در اذهان مردم خسته از جنگ، قساوت و بربریت القاء می‌کردند؛ رژیم حاکم علی‌الرغم گذشت چهارده ماه از اقتدار نامیمونش در هیچ زمینه‌یی، نه سیاسی، نه اجتماعی و نه اقتصادی راه حل و افقی فرا راه مردم برای بهبود وضعیت معیشت، زنده‌گی و امنیت شان نگشوده است. کارنامۀ ننگین حاکمیت اسلامی طالبان در این مدت چیزی جز تحمیل فقر مضاعف، قتل، جنایت و خلق تراژیدی چیز دیگری نبوده و نیست.
با وجود این همه جنایت و ددمنشی، فقر و محنت مستولی بر جامعۀ افغانستان، جنبش‌های اجتماعی برابری طلب از آن میان نیروهای سوسیالیستی تا هنوز قادر به سر و سامان دادن نیروی خودشان در جدال با حاکمیت امارت اسلامی سرمایه نشده اند؛ آنجا هم که اعتراضاتی شکل یافته است، از جمله جنبش اعتراضی زنان، نتوانسته است افق روشن و متمایزی در تقابل با قدرت حاکمه و هنجارهای حاکم را شکل داده و بیان نماید. سنت، مذهب و ناسیونالیسم قومی همچنان روایت مسلط را می‌سازد و مانع وحدت جنبش‌های اجتماعی زیر خواست و مطالبۀ روشن "نان، کار، آزادی" و ترسیم افق مشترک می‌گردد. در یک چنین وضعیتی است که حاکمیت خونتای امارت اسلامی طالبان و جنبش‌های هم‌سنخ و هم‌جنس آن برای تداوم حاکمیت و تأمین منافع اقتصادی و سیاسی شان همچنان خون می‌پاشند و این چنین ددمنشانه از نسل تشنۀ آگاهی، رفاه و آزادی قربانی می‌گیرند.
سازمان سوسیالیست های کارگری افغانستان جنایت شنیع امروز را ، که بدون تردید تروریسم اسلامی و امارت اسلامی سرمایه، عامل و مسبب اصلی و بالفعل آن می‌باشند، شدیداَ محکوم نموده و با بازمانده‌گان قربانیان این جنایت هولناک از صمیم قلب اظهار همدردی می‌نماید. ما همچنان معتتقد هستیم که تنها با افشای بی امان و صریح ماهیت سیستم حاکم، طرد و افشای نیروهای ناسیونالیستی، شوینیست و تبارگرا و نقد دستگاه دین و تئوکراسی، که همه عامل انشقاق و انقطاب مردم به خصوص کارگران اند، می‌توان نیروی بالقوۀ عظیم کارگران و مردم محروم در افغانستان را علیه استبداد حاکم و نظام ضد انسانی سرمایه‌داری، که با حمایت آن‌ها امارت اسلامی طالبان بر مردم مسلط شد، بسیج کرد و به جنگ این هیولا رفت. بدون آراستن و سامان دادن به صف کارگران و طبقات محروم و برابری طلب امر برابری و آزادی میسر نشده بلکه به دشمنان آزادی و سعادت انسان فرصت بیشتری را برای گرفتن قربانی های بیشتر از فرودستان، کارگران، زنان و جوانان خواهد داد.
یاد جانباخته‌گان جنایت دهشتناک امروز گرامی باد!
مرگ به فاشیسم اسلامی و امارت اسلامی سرمایه!
زنده باد سوسیالیسم!
سازمان سوسیالیست‌های کارگری افغانستان
7 میزان 1401 ؛ 30 سپتامبر 2022