دوست گر صاحب سخن باشد

خوشـتر از عطر نسترن باشد

عـندلـیـب غــزلـســرای بـاغ

زیـنـت گلــشــن وطـن بـاشـد

عشـق را اختر شب افروزی

نــور دل قــوّت بــدن بـاشــد

 دشــمـن ظـلـم و یــار آزادی

ضد بند و غـل و رسـن باشد

خـالی از کـیـنه و دل آزاری

فارغ از نکبت و محـن باشد

خـار و خاشاک را زند آتش

گل بی خـار در چمـن باشد

نــزنـد تـیـغ بــر دل یــاران

دشـمن دیـو و اهـرمن باشد

در صف ضد ظلم واستبداد

شـیر در جـامـۀ کـفـن باشد

درخشن روزگار پرزشـتی

نرم چـون دامن پـرن باشـد

در ســراپـردۀ محـبـت یـار

بوی گیلاس و یاسمن باشد

نـشود مـار و عقرب جرار

مرهـم جـان دوای تن باشد

بر سر گور دوستان شفیق

زنـده چـون لالۀ دمـن باشد

در شب سـرد و تیرۀ میهن

گـرم چـون بـادۀ کهن باشد

گرکند خصم قصدجان یار

رسـتـم و زال پیلـتن باشـد

چلچراغی بـه کلبۀ تاریک

شمع رخشـان انجمـن باشد

بهـر مجموع خاطـر یاران

فارغ ازحب ما و من باشد

دوست دانا بال پروازاست

گر نداند پُک و خشن باشد

دوستی میوۀ درخت حیات

همچو الماس پر ثمن باشد

7/5/2014

رسول پویان

 

ساز خموشی

به تار ساز خموشی چه شور وآهنگ است

میان پـردۀ دل صد هـزار دنگ دنگ است

مـقــام راگ ز عــشــاق دل کجــا شـنـونــد

به گـوش اهـل ریـا پنبه دیـدگان تنگ اس

ز نـقـش مانی و بهـزاد مـا چـه می پـرسی

جهانی رنگ دریـن بـوسـتان ارژنگ است

ز اهـل کـیـن و تعـصب مجـو نـشاط روح

سری که عشق ندارد زکودکی منگ است

دیگـر به طبل عـزا پیـش مـن مـزن طبال

که گوش دل بنوای خوش سرآهنگ است

مـیــان زهــد ریـایـی و عــالــم مــســتان

محیط فاصله صدها هزار فرسنگ است

بـه قـله یی که هـمای جـنـون کند پـرواز

همیشه بال خرد بند وپای دین لنگ است

محیط تنگ صدف نیست جـلـوه گاه گهر

چوازصدف بدرآید تجلی یی رنگ است

ز ژرفـنــــای تـمــدن کـســی بـــود آگـاه

که اهل ذوق وهنردوستدارفرهنگ است

بـیـا زلالـی خـورشــیـد دل تمــاشــا کــن

چوباده صاف چوآیینه پاک اززنگ است

24/5/2014

رسول پویان