بمناسبت تجليل از روز جهاني زن

 

 

مقام زن

 

 

قسم  به  مـرتبــت  عـــرش  اعـــتلاي   تو  مـــادر                 كـه نيست مهــر كسي  در دلم سواي تو  مادر

تـو آن   مــنادي  عشقي  كه  بوده  در دل  شبــها                 ســــرود هستي ام آهنگ  لاي  لاي  تو  مادر

هـــزار شـام  بـه  بالين  من  به صبـــح   رساندي                هــــزار  بار  شـــود  جان  من  فداي  تو مادر

دل تو مخـزن لطف است و گنج  عاطـــفه و  مهر                 هــزار گنج  پشيزي  است  در  بــهاي تو مادر

بيا  كـــه  تازه  شـــود   اي  گل  حديقة  خلــــقت                  مشـام جان من از  عطر جانفــــزاي  تو  مادر

بيا كـــــه  مرغ  دل  داغدار   و غرقه به  خــونم                  نمي طپـد  به  هــــواي بجــز  هواي تو  مادر

بيا كـــه  با  تو  دهـــم  شرح   بينوائي  خود  را                  بيا بـيا  كه  شـــــد  از دست  بينواي  تو  مادر

مـــرا   بلـــطـــف  ببخــــشا   كه  بر   نمي  آيــد                  زبـان   الكــنم  از  عــــــهدة  ثناي  تو   مادر

تــــو   آفتـــــاب  سپهــر   بلند عالم    قــــدســي                  فـروغ  عالـم قــدس است از ضياي  تو  مادر

فـراتـــر است  مــــقام  تـــو  از   مــقام   مـلائك                   مـجال  نيست  كــسي  را شدن  بجاي  تو مادر

نــــموده  رشــد   بـه  دامان  تو  نـوابغ   دوران                  مِـس  وجــــود  شــود  زر  ز كيمياي تو مادر

دم تــــو چـون دمي  عيسي بود  روان   پـــرور                   روان  مـــرده شـــود  زنـده  از  نداي تومادر

به  ميـــزباني ات ايــزد  گشوده  باب   كـرامـت                   فكنـــده  مـــايـده  از  آسمــان  براي  تو  مادر

طـــــواف  كعبـــه   برد  ره   ببـارگاه   اجــابت                    بشـرط  هـَــــروله  در  مروه  و صفاي تو مادر

خــــدا  به عصمت  و  پاكيزگيت  داده  گــواهي                   به  آيـه  آية  نـــــــور  تـو  و نـساي  تو مادر

ترا چگـــونه ستايم ؛ ترا چگونه ؟ كه  مضمـــر                   بـــــود رضـــــــاي خــــداوند در رضاي تومادر

بـــه دستــــــگــيري كونيـــنم احــــتياج  نـباشــد                   بـــــــــه عـرصه كه عــنايت كند دعاي تو مادر

مكــــــارم تو نگـــــنجد به صــد صحـــيفه  معني                  بــــغــير مصـــــحـــــف لاهوتــي ولاي تو مادر

 

سزد  اگر  چو  غباري  فتد بپاي  تو ( پيمان)

كه  گفته  اند بهشت است  زير  پاي  تو  مادر

از سيد فضل احمد پيمان