افغان موج   
FacebookTwitterDiggDeliciousGoogle BookmarksRedditLinkedinRSS Feed

ایران و موضوع آبهای افغانستان

  آب آشاميدني شهر زرنج كه از سوي دولت  ايران تامين ميگشت قطع گرديد و مردم شهر زرنج مركز ولايت نيمروز و قصبات اطراف را با مشكل فراوان مواجه نمود.

  چند نكته كه پيرامون اين قضيه به نظر مي آيد را خدمتتان ذكر خواهم نمود.

   وضعيت آب در شهر زرنج :

  منبع اصلي تامين آب شرب و كشاورزي در زرنج رود هيرمند است رود هيرمند از داخل خاك افغانستان پس از گذشتن از ولايتهاي مختلف و از جمله نيمروز به ايران ميرسد اين رود حاوي آب شيرين است منتها در كل ولايت نيمروز و ولايات سيستان و بلوچستان و زابل ايران تمام چاهها داراي آب شور هستند كه مناسب شرب و كشاورزي نمي باشند..

  مردم نيمروز آب شربشان را از طريق تانكر و قسمتي از آن را هم ايران تقبل نموده كه به جهت كمكهاي انسان دوستانه به افغانستان داده شده البته همان طور كه هيچ گربه ای محض رضاي خدا موش نميگيرد ايران هم اهداف سياسي بسياري را دنبال مي نمايد. اولين و مهمترين هدف آن در دست گرفتن شريان حياتي مردم زرنج و به طبع آن دولت افغانستان است . هدف دوم آن بدست آوردن چماقي  است تا افغانستان نتواند آب هيرمند را بر روي ايران قطع نمايد و هر گاه لازم شد از اين حربه بر ضد دولت افغانستان استفاده نمايد و هدف سوم و مهم آن جلوگيري از اعمار بند كمال خان مي باشد. بند كمال خان كه از گذشته وجود داشته در حال حاضر تخريب گشته و امكان مرمت و احداث آن بدليل عدم بودجه ميسر نميباشد كه البته ايران هم با كارشكنيهاي مداوم سعي در به تاخير افتادن اين امر دارد.  

  ايجاد سد كمال خان علاوه بر تامين آب شرب مناطق زرنج و قريه هاي اطراف ميتواند با كمك پمپ تمام زمينهاي نيمروز را زير كشت ببرد كه با اين كار حتم وجود دارد كه افغانستان از لحاظ گندم بي نياز خواهد گشت.

  با توجه به اهميت آب در خاورميانه و اينكه جنگ در آينده بر سر موضوع آب خواهد بود؛ لذا بايد هر دو كشور دنبال راه حل اساسي باشند. و خلاف تمام ادعاهاي ايران مبني برحصول توافقات گذشته  كه از نظر حقوقي هيچ يك از آنها قابل استناد نيست و  آن عدم تصويب اين موافقت نامه ها از سوي دو كشوراست  لازم است طي معاهده اي دوكشور از اين حالت بلاتكليفي حقوقي در آيند .

  دولت ايران بر خلاف تمام فرا فكني ها مدت 30 سال است كه بدون كدام حساب و كتاب از آب هيرمند استفاده نموده و علی الرغم تمام موافقتنامه هاي قبلي كه ادعاي لازم الاجرا بودن آن را دارد اقدام به حفر حداقل 20 حلقه كانال و نهر بصورت كاملا آشكار نموده و آب هيرمند افغانستان را نيز به سمت خود انتقال داده است بستن بند بر روي هامون هم نمونه بارز ديگر خلاف وعده اين رژيم است زيرا آب اضافي هيرمند در صورت اضافه شدن از هامون بايد دوباره بسمت افغانستان بيايد و به دشت گودزره بريزد اما:

  دولت ايران با احداث بند خاكي مانع از برگشت آب به سمت افغانستان گرديده علاوه بر اينها دولت ايران با همكاري تركمنستان بر روي هريرود بندي احداث نموده بنام دوستي كه اين سد هم از اساس باطل بوده و قابل گذشت و مسامحه نيست زيرا ايران و تركمنستان بدون اطلاع افغانستان كه سرچشمه هريرود در آن است نميتوانند يك قرارداد دو جانبه منعقد نمايند. اما مشاهده نموديم كه حكومت سراپا دروغ ايران اين عمل را انجام داد و هر چند در ظاهر تركمنستان هم شريك است منتها تمام مخارج آن را ايران پرداخت.

  و بناست به مرورزمان 50 فيصد مبلغ را از تركمنستان پس بگيرد. اين بند در حال حاضر آب شرب شهر مشهد و چند شهر ايران را تامين مي نمايد. البته اين مساله يعني تجاوز به حقوق حقه ملت افغانستان خاص ايران تنها نيست بلكه تمام كشورهاي همجوار از جمله پاكستان و تاجيكستان و ازبكستان هم به نوبه خود اين چنين دست درازي ها را نموده اند. ازبكستان كه تمام زندگي آن بسته به آب آمو است از همين آب برق توليد نموده و به خود افغانستان مي فروشد و از چند روز پيش بدينسو بدون اطلاع قبلي به يكباره جريان برق را قطع نموده و خواهان افزايش 50 فيصدي قيمت برق است به هر صورت طبق پيش بيني كارشناسان غالب جنگها در آينده بر سر آب و مخصوصا آبهاي مشترك ايجاد خواهد شد . و با توجه به موقعيت استراتژيك هيرمند با توجه به آن چه كه بيان شد جنگ بين ايران و افغانستان محتمل خواهد بود پس تنها راه حل اين است كه ايران در قبال اين حجم آب از هيرمند راه حلي غير از ايجاد اختلاف و فتنه انگيزي را در پيش بگيرد . و اگر ازبكستان از برقي كه از آب خودمان توليد شده چنين قيمتهايي را طلب ميكند آيا ما نميتوانيم در قبال آب سرزمينمان از آنها طلب پول و يا امتيازات ديگر سياسي و اقتصادي نمائييم.   

  افغانستان در حال حاضر قادر به استفاده بهينه از آب هيرمند نيست و اگر روزي افغانستان به سطحي از خودكفايي برسد كه بتواند با ايجاد بند از اين منبع آب در جهت توليد نيروي برق و استفاده از آب شرب و كشاورزي همانند ايران استفاده نمايد آنگاه ايران بهره اي از اين آب نخواهد داشت .

  دولت ايران با انباشتن آب نه تنها آب شرب شهرهاي زاهدان و زابل را تامين مينمايد بلكه آب را به قسمتهايي از ولايت كرمان خود نيز منتقل نموده و علاوه بر آن دشتهاي بسياري بالغ بر 10 هزار هكتار را نيز با استفاده از سرقت آب از بالادست رود زير كشت برده است. ولي افغانستان بدليل كمبود امكاناتي همچون برق و سيستمهاي پمپاژ آب تنها در قسمتهايي كه مجاور رود هستند از آب شرب بهره مي برد و در زمينه كشاورزي هم تنها آن دسته از زمينهايي كه پائينتر از بستر رودخانه هستند را قادر گشته كشت نمايد و تعدادي زمين هم از دو بند كجكي و ارغنداب مشروب ميگردند .    

  با توجه به خشك شدن آب هيرمند و كمبود شديد آب در هامون دولت ايران به همين بهانه آب شرب شهر زرنج را قطع نموده و در قبل از سر گيري آبرساني به زرنج خواهان اين است كه دولت افغانستان با رها سازي آب از بند كجكي باعث پر آبي هيرمند و هامون گردد كه اين مطلب يعني رها سازي آب به از بين رفتن 25 هزار هكتار زمينهاي مردمي در ولايت كجكي خواد شد و اين يعني فاجعه اقتصادي براي مردم بالا دست.   

  به نظر اين قلم  راه برون رفت از اين فاجعه تنها و تنها اين است كه دست ايران از تسلط بر شريان حياتي زرنج و افغانستان قطع گردد. و در كوتاه مدت دولت افغانستان به طرقي آب شرب مردم زرنج را تامين نمايد و در دراز مدت هر چه سريعتر نسبت به تكميل بند كمال خان همت گمارد. .

  ايران و تامين آب و برق در افغانستان:

  ايران به منظور دستيابي به اهداف پليد خود تقبل نموده بطور رايگان قسمتي از برق مصرفي شهر هرات و قسمتي از آب شرب شهر زرنج را تامين نمايد. از ابتدا نبايد دولت افغانستان و در راس آن اسماعيل خان (زماني كه والي هرات بود)اين بخشش سخاوتمندانه ايران را قبول مي نمود زيرا هر چند در كوتاه مدت مفيد حال عامه بود اما اين يعني اين كه ما نيش كارد را بر قلب خود گذاشته و دسته آن را بدست ايران داده ايم كه هر زمان دلش خواست با فشاري قلب ما را قطعه قطعه كند همان گونه كه ديديم چگونه آب زرنج را قطع نمود و چه درخواستي نمود و  مطمئن باشيد اگر كار احداث بند سلما در چشت هرات آغاز گردد برق هرات را نيز قطع خواهد نمود در اين مقوله شك نكنيد.   

  هم اينك ايران با اجير نمودن عوامل خود فروخته داخلي و تفرقه افكني و هزاران نوع بازي سياسي و كارشكني مانع از اكمال دو بند كمال خان در نيمروز و بند سلما در هرات گرديده كه ضروري است دولت افغانستان به قاطعيت دست ايران را از اين دخالتها كوتاه و اين دو پروژه مهم را به اتمام برساند .

 

رستم: دیار غربت

 این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید