افغان موج   

شعرامروزافغانستان

لگد  بر  گورِ حاتم

آیینۀِ باور

دلی  فکـــرِ   صفا گستر   ندارد

به  بر    آیـــــــینۀِ   باور  ندارد

برادر   تشنۀِ  خــــــــونِ  برادر

سیاست   خواهر  و مادر ندارد

به هرچه بازی و..

همی بازی ازین بدرنگ  بازی

مکن اینگونه گیچ ومنگ  بازی

دل و دینِ  تو را در میدهد   در

به هرچه بازی وباجنگ بازی

در ماند ه

نپرســـیدی   کجـــا  رفته     حواست

سرت را      می خورد    آزِ   ریاست

ازین در   می زنی خود را به  آن در

شــــدی  درمــــاندۀِ   دستِ   سیاست

لگد  برگورِحاتم

به جانِ   بچَّه ها  چم میزنه  یار

ز استقلالِ   دل   دم  میزنه  یار

نشسته   بر  سرِ  خوانِ   اجانب

لگد  بر  گورِ حاتم  میزنه   یار

بی سُر

دوباره اهلِ سُرسُرگشته    دلبر

خدایا از چه  بی سُرگشته  دلبر

کند  خالی به هرسو عُقده ها را

ندانم  از  کجا  پُر  گشته   دلبر

پُرازخالی

پُر از  خالی   بود  اندیشۀِ  من

نخورِده   آبِ  معنا  ریشۀِ  من

سَر ازسِرَّم به عمری درنیاری

نبرده   پی  کسی  برپیشۀِ  من

تشتِ رسواییِ

شدی  کورِ  خود وبینای  مردم

ندیدی  دیده ای    دریای مردم

جنونِ   تشتِ   رسواییِ جهلت

فتاد   از   بامِ  فرداهای  مردم

عقدِ عُقده

به  زعمِ  خود  ولَو  بودی سرامد

نمی دانی   چرا  روزت   سرآمد

عـروسِ    نازِ   بِکرِ     اعتقادت

به  عقـدِ  عُقدۀِ  قدرت     در آمد

دستانِ سیاست

چه کس  برده  ز دلها آنِ مارا

چسان  آتش   زده ایمانِ  مارا

گمانِ  من  که دستانِ سیاست

ز بیخ و ریشه کنده جانِ مارا

بوی هوا

گزاری     ازچــه   برپستی  بنایت

چـرا    بالا  شــده   بوی    هوایت

چـــرا  گشتی   سوارِ مرکبِ  جهل

چراکردی به یک کفش هردوپایت

گوشِ به زنگ

تو را  گرچه  بر این باور درنگ است

دلت  همــداستانِ سرُب  و سنگ  است

بیا   زنگ  از نگاهِ  خیـــــــره  بزدای

که گوشِ  عالَم  و آدم  به  زنگ  است

...........................

نورالله وثوق

سه شنبه  23 -1- 1389

http://norollahwosuq.blogfa.com/