افغان موج   

        این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید               ازسید فضل احمد  پیمان
 
نــــــــوای آزادی

خوشا دلی که  طــــپـــد  در هــــوای  آزادی          خوشا سـری که رود در بهـای آزادی

خوشا به قطرۀ خونی که مـی چکد به زمــین          بـــرای  دین خــــــدا و برای  آزادی

خوشـا به آنـکه شــود چون حسین و یارانش           شهــــید   معرکـــۀ   کربلای  آزادی

خوشـــا بــه  آبلـه  پای  که در ستیغ ستیـــغ            شـــود بلــــند بدستش   لوای آزادی

خوشا به تازه عـــروسی که بسته اسـت آذین           بکــف  زسـرخی رنگ حنای آزادی

خوشـــا به همــت آنان که گوهـــر جان  را           کننـــد در  دل  ســـنگر فدای   آزادی

خوشا به  قافیه  سنــــجان  گلـــشن توحیـــد           که نـــــاورند  بلـب جز  نوای  آزادی

بزیر سلــــطۀ  بیــــــگانه  زنــدگی  نکنــد           کــــی که  هست بجان  آشنای  آزادی

غـبار رهـــگذری را زخاک میــــهن خــود           به سلطنـــت نفروشــد گدای   آزادی

ز حلـــــقه حـــلقۀ دام اسـارت آزاد  اســت            کــــی که هست بجان آشنای   آزادی

ســــعادت ابــــدی را تـوان  بدســت  آورد           بـــزیر ســـایۀ  بـال  همــــای  آزادی

بپـــا دشاهی  عالــــــم  فـــــرو  نــیارد  سر          کسی که زیست کند در سرای آزادی

بـــنای هیـــچ دژ ســـلطه نا پـذیر جــــهان            به محــــکمی نبود چون  بنای آزادی

ره کـــه فاصـــلۀ  آن ز قاف تا  قـاف است           توان نـمود طــــی اما  بــپای  آزادی

صـفای عارض خورشیــد عــالم آرا نیست           جـهان شمــــول  بسان صفای  آزادی

زخطــــه ای که اسـیر است اعتبار مجـوی           که خــاک زر شود از کیمیای آزادی

به تبعه تبعۀ آن مـــرگ صـــد شرف دارد           به کشــوری که نباشــد بقای آزادی

ندای حـــق نتوان شــــد بلند از لب کـــس           گـــر  بلــــــند  نباشد  نـدای  آزادی

بجــــا نهــد اثـــر معـــــــجز مســــیحائی           به چـــشـم اهل نــظر توتیای آزادی

نــمی رسنـد به ســاحل سفینه های نجات            مــــدد اگـر نکــند  نا  خدای  آزادی

به دردمــند اسارت بــــگوکـه زخـــم ترا           عـــلاج نیست بــجز مومیای  آزادی

به جان دوسـت که باشـــد کــلید باب ظفر          بدســت شاهد گلــگون قبای   آزادی

تحــــــقق هــــدف حاکـــــمیت قــــــرآن           به شــرق وغرب بود مقتضای آزادی

خوشـــا به داعــیه داران انـــقلاب وطـن            به رهــــــروان طـریق وفای آزادی

خوشا به آنـــکه نموده بلــند در کـــشور            صـــلای شور وقـیام وصلای آزادی

خوشــا بــه شاهــــسواران پیشتاز هـری          به قــــــشر  پیشرو و پیشوای  آزادی

به فرد فرد  دلیران عـــرصه هــای جهاد           به خـــیل شیــــفتگان عطای آزادی

کسیکه داده به جـــــان امـــتحان قربانی            بپاس حــــرمت حق در منای آزادی

کسیـکه عـرصۀ جولان رای همت اوست           ســــپهر مرتبـــــت اعتلای آزادی

خــــوشا دمــــیکه در آیند  باز در  پرواز          کـــبوتران حرم در فضــــای آزادی

قـــفس شکسته وزنجیرهـــا گسسته شود            به یـــمن همت فرمـــانروای آزادی

به تیغ عدل شـــود قطـــع گــــردن صیاد           به حــکم شـارع اسلام ورای آزادی

دگــر  اهریـــمن آدمــــکشی و استـــعمار           بکـــــام دل ننشیــند  بجـای  آزادی

دگـــر فـــرشته نگردد به دست دیو زبون           دگــر فـــسون نشود ماجرای آزادی

دگـــر مــــجال نمـاند به مدعی که  کــند            بزیر پای ســــــتم  مــدعای  آزادی

دگـــــــر بـــــکام  فرومایگان  کاخ  ملل           چنـــین فرو نـرود خونــبهای آزادی

دگـــــــــر بـــــــلند  شـود  لا اله الا ا لله          به سطح سطح جـهان از ورای آزادی

دگـــر بـــه هیــــچ دل اندیشۀ  نیابد  ره           زهـــرچه هست بعــالم  سوای  آزادی

دگــــــــر کـــــلام خدا و حدیث  پیغمبر           اساس حــق شــود و  رهنمای  آزادی

دگــــر بــــه قافـله سالار کاروان بخشد           غــرور و حوصله بانگ درای آزادی

دگـر بـخون ضعیفی زمین نگردد رنگ           بـــه جرم آنکه چـرا گفت های آزادی

دگــــــر بهار وشــــگوفائی و طرب آید           دگـــر خــزان  نــشود  ابتلای  آزادی

دگـــر به سرو چمن نوبت سر افرازی            صـــبا دهـــد   ز  پی  اعتـلای  آزادی

دگــر نــوای طرب سرکنند چون  پیمان         هـــــزار شاعـــــر دستانــسرای آزادی