با سلام و درود فراوان،
ممنونم از لطف بی‌کران و محبت گرمی که در کلامتان موج می‌زند. دریافت چنین پیام پرمهر و دلنشینی، به‌راستی باعث شادی و دل گرمی روح وروان این حقیر شد.

 جناب آقای ترکانی، دوست ارجمند و عزیزی که وجودتان مایهٔ افتخار است،
چگونه می‌توانم سپاسگزار این همه لطف و محبت بی‌منتهایتان باشم؟ کلام در توصیف  و دلنشین شما قاصر است.
درد دوری از وطن و فراق یاران را به خوبی درک می‌کنم. این حسّ غربت، باری سنگین بر دلهاست، چون من و خانواده‌ام نیز در هجرت درد همچون شما بزرگوار را احساس و تحمل میکنم.امّا بدانید که وجود ارزشمندتان هرکجا که باشید، سرشار از شرافت و محبتی است که از آنِ مردان بزرگ است. یاد و نام شما، همواره در خاطر دوستان و عزیزانتان جاودان خواهد ماند.
برای شما از درگاه ایزد منّان، سلامتی، شادکامی و بهترین روزهای زندگی را مسئلت دارم. باشد که در پناه لطف بی‌کرانش، همیشه سربلند و پیروز باشید.
با آرزوی بهترین‌ها برای شما وهمراه شما.
خلیل الله فائز تیموری

 

در تاریخ چهارشنبه ۲۲اکتبر ۲۰۲۵، ۲۰:۲۸ Afghan Maug <این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید> نوشت:

جهانی سپاس از مهر و محبت تان دوست عزیز و به جان برابرم..!

نمیدانم با کدام زبان از شما تشکر کنم.همیقدرمیگویم که در هجران از وطن و دوستان ارجمندم اززندگی هیج لذتی نمیبرم از جایگاه پدر و مادر دور ام و صرف به روز آخر عمرم فکر میکنم. احساس پاک تانرا میستایم و برای شما بهترین های زندگی را آرزو دارم .. درود

 

Von:Khalilullah [mailto:این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید]
Gesendet: Mittwoch, 22. Oktober 2025 11:03
An: این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
Betreff:

 

به  فرهیخته گرامی جناب آقای نعمت‌الله ترکانی، نویسنده و شاعر ارجمند افغانستان و مسؤل سایت اینترنتی «موج» در کشور اتریش تقدیم می‌گردد:

 

درود بر فرهیخته گرامی جناب آقای نعمت‌الله ترکانی

 

با قلبی آکنده از احترام و مهر، از تلاش‌های بی‌وقفه و اندیشه‌های بلندتان در راه اعتلای فرهنگ و ادب افغانستان سپاسگزاری می‌کنیم. راه‌اندازی سایت وزین «موج» در سرزمین آزاد و بشردوست اتریش، نه تنها گامی بزرگ در حفظ و معرفی میراث ادبی کشورمان است، بلکه پلی استوار میان دل‌های مهاجر و خاطرات وطن می‌باشد.

 

در روزگاری که مهاجرت، تلخی‌های فراوانی بر جان انسان‌ها می‌نهد، شما با همت والا و قلمی آگاه، توانسته‌اید مأمنی فرهنگی برای نویسندگان، شاعران و اندیشمندان افغانستان فراهم آورید. گردآوری آثار برجسته‌ترین چهره‌های ادبی کشور در قالب یک مجموعه اینترنتی، کاری است سترگ که نشان از عشق بی‌پایان شما به فرهنگ و هویت ملی دارد.

 

خواندن مقالات علمی، پژوهشی و فرهنگی در «موج»، همچون نسیمی آرامش‌بخش بر دل‌های دردمند مهاجران می‌وزد و امید را در جان‌ها زنده می‌سازد. شعار زیبای سایت، پژواکی از آرمان‌های بلند انسانی و فرهنگی است که در دل هر افغان آزاده طنین‌انداز می‌شود.

 

از بارگاه خداوند متعال، توفیقات روزافزون برای شما فرهیخته گرامی، همکاران ارجمندتان و تمامی قلم‌بدستانی که در این مسیر نورانی گام برمی‌دارند، مسئلت داریم.

 

با آرزوی سربلندی، سلامت و موفقیت‌های بیشتر  

-  --   --  ---   --

قصیده‌ی موجِ مهر، در ستایش جناب ترکانی

 

ای ترکانی، فروغِ صبحِ اندیشه  

چون خورشیدِ بلند، در دلِ این بیشه  

 

در غربت، تو چراغِ راهِ جان‌ها شدی  

با موجِ قلمت، مرهمِ رنج‌ها شدی  

 

در اتریش، وطنِ مهر و انسان‌مداری  

برپا کردی تو کاخِ شعر و دانایی  

 

سایت «موج» تو شد مأمنِ دل‌های شکسته  

صدای شاعران، در آن، چون رودِ پیوسته  

 

ز نام‌آورانِ وطن، کردی تو انجمن  

که هر واژه‌شان، چون گوهر است و کفن  

 

ز مهاجرت، اگرچه دل پر از درد است  

تو با فرهنگ، نشان دادی که مرد است  

 

قلم در دست، و دل در راهِ آزادی  

تویی آن قاصدِ مهر و روشنی‌بخشی  

 

مقالاتت، چو باران بر کویرِ دل  

شعارِ موجت، امیدی بر مسیرِ دل  

 

تو از خاکِ وطن، دوری ولی نزدیک  

که در هر واژه‌ات، پیداست آن تاریک  

 

تو از رنجِ مهاجر، ساختی افسانه  

که در آن عشق باشد، نه غم و ویرانه  

 

تو از موجِ زمان، ساختی دریایی  

که در آن شعر باشد، مهر و بینایی  

 

تو چون فانوسِ شب در ظلمتِ غربت  

که می‌تابد به دل‌ها نورِ بی‌نقصت  

 

درودت باد، ای استادِ فرهیخته  

که با اندیشه‌ات، دل‌ها شد آموخته  

 

ز بارگاهِ خدا، خواهانم ای عزیز  

که باشی جاودان، در مهر و در تمیز  

 

قلمت سبز، دلت روشن، رهت هموار  

که باشی مایه‌ی فخرِ وطن، بسیار  

 

تو آن نخلِ بلندِ شعر و اندیشه  

که ریشه‌ات درونِ خاکِ این بیشه  

 

به نامت می‌نگارم بیتِ آخر را  

که باشد ختمِ این قصیده با معنا:

 

تو را فائز نوشت از جان و از وجدان  

که باشی تا ابد، در موجِ مهر، مهمان

 

خلیل الله فائز تیموری روزنامه نگار ، فعال مدنی و پژوهشگر حقوق بشر.