افغان موج   

صدای پرپر

ترفند

مراوا می کنی از سر به ترفند

زنی تا کی بنامم  چونه  و چند

ز احساست رسد  بویِ  جدایی

به حسِّ  ششمم  سوگند سوگند

چراغ آرزو

ازین محفل صفاها دور گشته

اسیرِ ِ زخمۀ  ناســـور  گشته

دریغا  با دودستِ  همصدایی

چراغِ  آرزویش  کور گشته

بویِ گندم

صدای  ابرِِ بی  باران  رسیده

خزان را مژدۀ دوران  رسیده

سراغِ بوی گندم را چه  گیرید

که دورا دورِِ جوکاران رسیده

دلدل

سوالِ  همـــدلی  مشکل  نداره

محبت  این هـــمه  دلدل  نداره

دودستی میدهم دل را به دستت

اگر چه  جان  من  قابل  نداره

صحرای گشاد

هوانمناک وتاریک وکج آهنگ

بساط موج گل گردیده بی رنگ

اگر چه سینۀ صحرا گشاد است

چه سود اما برایِ این دل تنگ

آزادگی

نیم  مزدور  هـــر  بادار  یارا

بیا دست از سرم  بردار  یارا

تو وسر بر سرِ  بیگانه سودن

من  و  آزادگــــی  ودار  یارا

آوازه سنگ

کجا شد آن صداهای خوش آهنگ

بگـــوشم  می رسد  آوازۀ  سنگ

نمی  بیند  کسی تصـویرِ  دل  را

مگر گردیده اینجا دیده  ها  تنگ

صدای پرپر

صـــدای  پرپرِ  بال  مرا بین

مه و  روزِ نگونسال مرا بین

دوچشم من اسیرِ چنگ صیاد

نگاه خسته  در ژال  مرا بین

نفسهای خزانی

نفسها مان خزانی گشته یاران

اسیرِ  ناتوانی  گـــشته  یاران

صدای  غُـربتِ  پائیزی  مان

گمانِ من جهانی گشته یاران

گمان

به ما کردی به خود هم کردی اخر

دلت را  خانۀ  غـــــم  کردی  آخر

گمانِ  من  که مرگِ  خویشتن  را

به دستِ  خود  فراهم  کردی آخر

معبر

به  اشکِ چشم خشک ما پری کو

سرِ  پـــروازِ  ما  را  یاوری  کو

به  غیرِ  کوچۀ  بن بستِ  فـریاد

برویِ  دیدۀ  دل  معبـــــری  کو

روی دید

یکی صاحبدلی روشنگری کو

تن  افـسرده  دل  را سری  کو

صدای همزبانی خفته درخون

کسی را روی دید محشری کو

نورالله وثوق

۸۸/۸/۳

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

 

دعوت

http://norollahwosuq.blogfa.com/