افغان موج   

نفرتِ سَیّار

 

به اموزگارانِ سرافرازِ دیارم

گردتباشیر

دلت   را بسته کردی بادل شیر

زدی بادانشت بر فرق  شمشیر

درین   میدان  سوای شیر مادر

ننوشیدی  مگر  گـــرد  تباشیر

جرجرِ رگبار

هوس در  کوچه  وبازارجاریست

به جانِ  ضَجَّه هایِ زارجاریست

به  سویِ   صبحِ  سرشارِ  محبت

جنو نِ   جرجرِ  رگبار جاریست

قعرِغارت

ستون   قعرِ غارت شو دلِ  من

علمبردارِ   غیرت    شودلِ  من

بیاموز   از سیاهی  درسِ نفرت

معمایِ    مهارت   شو  دلِ  من

جوابِ  صبحِ

نکردی   فکـرِ  دلها  را   نگارا

زدی سر ، مستیِ  ما  را  نگارا

چه خواهی داد بااین دل سیاهی

جوابِ   صبحِ  فردا  را  نگارا

غارتِ احساسِ

درودیوارِ دل را  لوچ کردیم

تمامِ   لحظه هارا پوچ کردیم

برایِ غارتِ احساسِ   مردم

سرِفصلِ  جنایت کوچ کردیم

نفرتِ سَیّار

به کویِ  زندگانی داربرپاست

نفیرِ    نفرتِ   سَیّار  برپاست

به جایِ   نقشۀِ   آبادی   دل

سرِ   هرتپۀِ  آوار   برپاست

آتش نشانی

من  و   انبوهِ    فریادِ  نگاهم

ببین   بر  دیدگانِ  راه  راهم

به جزآتش نشانی تابه  محشر

نمی بینی   درین وادی گناهم

آبِ ایما ن

نمی  دانم که ازآتش چه دیدیم

مگر از آبِ ایما ن   نا امیدیم

بهشتِ دیده را  ویرانه کردیم

جهنم را درین  وادی  نویدیم

لغو پروازِ

دلاآتش  به جانِ  شعله ها شو

سفیر  ِسرفرازِ  سوزِ  ما  شو

چه سود از لغو پروازِ محبت

دمی بال وپرِ  پروانه ها  شو

دیدارِچمنزار

کجاکردی دلِ مستانه  ات  را

چراکشتی چراغِ  خانه  ات را

چه بد  دیدی زدیدارِ چمنزار

زدی آ تش  چسان گلخانه ات

بهار دید

چـــــرا خار  بهار دید باشیم

برای  بویِ  گل تهــدید باشیم

مباد  ای مدعیِ  دورِ عرفان

که مافرهنگِ بی  تولیدباشیم

 

نورالله   وثو ق

4/3/1389

http://norollahwosuq.blogfa.com/