عسل می بارد از دور لبانت

شراب قند فارسی در دهانت

نگاه سـاغر چشم تو رقصان

بـه آهنگ و نـوای مـژگانـت

شـنـیـدم نـغـمـۀ مســتـانـۀ دل

ز بـوی گیسـوان زرفـشـانت

بـنوشــم از لـب امـواج دریـا

زلال عـشـق پـاکِ جـاودانت

گلی سرخی ز باغ دل بچیدم

که بـنـشـانـم مـیان زلـفکانت

دلی پرورده ام دردامن عشق

چـو لالایی نیـوش مهـربانت

شنیدم گپ دل از لعـل خندان

ز احـسـاس لـطـیـف ارمانت

همیشه شـادی دل‏هـا بجـوییم

شده عشق وصفا ورد زبانت

گشودم در ثنا گویی زبان را

غـزل‏هـا صدقـۀ لطف بیانت

هراران جان شیرین رابدارم

فدای رقص ناز و غمزگانت

به بال مرغ دل پـرواز کردم

که بـنـشـیـنـم کـنـار آشـیـانت

دلـم لـبـریـز صهـبـای تـمـدن

زلال جـام جــم دادم نـشـانت

شدم شمس سماع عشق دل‏ها

ز بلخ و روم دارم ارمغـانت

ز گـیـس هـم‏دلی و هـم‏زبانی

سـرشـتــم واژگان داســتـانت

کجـا رفـتی دل غـم‏پرور مـن

ز کـوی یار می گیرم نشانت

شـدی در تابـۀ هجران بریان

کـند محبوبه روزی مهـمانت

مبارک باد سال نـو بـه دل‏ها

به امیدی که سـازد شادمانت

رسول پویان

31/12/2020