كيست تا بشنود آوازِ دلِ پارهِ ى من ؟
شور و فرياد و غمِ ملتِ آواره ى من
كيست تا از دل و جان خادم اين خانه شود
بشنود ناله ى اين مردمِ بيچاره ى من
كيست تا پاك كند ، اشكِ يتيمِِ وطنم ؟
نخل اميد بكارد ، صحن گهواره ى من
كيست تا شانه زند باز بر اين زلف پريش
تا كه سر سبز شود مامن مه پاره ى من
كيست تا روح دمد باز برین جسم نحيف
تا كه گل بشگفد از خاكِ گهر باره ى من
كيست تا نسخهء از سوگ چمن بنويسد
تا شفا ياب شود جگرِ صد پاره ى من !
كيست كين حالِ دلِ عاشق زار بنوازد ؟
تا كه از غم برهد ايندلِ غمخواره ى من
كيست تا لطف خوش و يك نظرى مهر كند
تا از آن طرز ادا گل بدمد خاره ى من
كيست تا سر بنهد يكدمى در مقدم يار
تا كه يك جلوه كند، يار پرى واره ى من
نجیب " ذكا "