اولویت مردم ما اسقاط طالبان است، نه تعامل.
در جهان هستی و انتخاب پدیدههای کارا برای یکگروهی از انسانها سیاست انتخاب یا انصراف است، مگر قدرت گزینهی حتمی.
انسان بیسیاست میتواند با قدرت خودش سیاست را در خدمت خود بگیرد. سیاست بیقدرت دستمال دستپاککن قدرتمند است. سطوح قدرت از ازمنههای دور در ادیان ابراهیمی و ادیانزایشی بیخدایان یا خداناباوران متفاوت بوده. اهرم دیگر و اساسی بازیگر قدرت و سیاست ثروت است که هردو را در خدمت خود قرار میدهد.
قدرت در آمریکا و جهان به طور کل اگر نه، مگر با درصدی بالا، پایهی تحکیم بیارزشیهاست، چون هرکسی که قلدری داشت برنده است و اخلاق در این گذرگاه پامال امیال قدرت است.
اینجا در یک بحث کوتاه بر گفتههای اخیر ترامپ تمرکز میکنیم که هی در رسانهها تلالوی تبعیتخواهی از خودش و خودشیفتهگی خودش دارد. ترامپ گاهی میگوید، هشت جنگ را در جهان خاموش کرده و گاهی میگوید متخصص خاموشسازی تنشهاست. رسانهها، شخصیتهای عام و خاص تا مرز ۹۹ درصد این شطحیات ترامپ را به جای نقد، همرسانی و بازرسانی کرده میروند. ما پیش از این پردههای زیادی از سیاهیهای رفتار ترامپ با رهبران جهان، به ویژه اروپا را گواه بوده ایم که در دو هفت روز پسین به اوج بی التفاتی و حتا عدول از پروتوکولهای تربیتی دیپلماسی توسط وی بوده ایم و کرنش فوقالعاده شرمسار رهبران جهان غرب در مقابل وی را نظاره کرده میرویم که به حریم خصوصی و خانهوادهگی برخیهای تجاوز میکند و نامش را هیچ کس نه میتواند توجیه کند.
در غمخانههای مرگ، هرکسی درد خود را فریاد میکند. ما هم از درد وطن میگوییم این که حضرات تحلیلسنج و گمانهزنهای راستیآزمایی رویدادهای جهانی به ویژه کشور ما، «بانردبان به مه چی» از کنار سخنان ترامپ نهگذرند.
ترامپ پیرامون جنگ ساختهگی پاکستان و طالبان گماشته شده از سوی ترامپ به افغانستان سخن گفت و بدون هیچ توضیحی، گفت هشت جنگ را خاموش کرده و حالا میان طالب و پاکستان آشتی و آتش بس برقرار کرده و جنگ!؟ شان پایان میدهد
هیچ کسی از اهالی رسانهیی و ناظران سیاسی حاضر در مجالس ترامپ و یا پس از آن از ترامپ نه پرسید که؛
آقای ترامپ، بحث افغانستانی که خودت بانی سپردن آن به گروهتروریستی طالبانی بودی و چهل میلیون انسان را اسیر شان ساختی، بحث خاموشسازی جنگهای ساختهگی مشروعیت بخشی به طالب نیست. اولویت مردم ما، اسقاط و سرنگونی طالب است که حامی منافع شما و جانی منافع ملی و مردمی ماست.
شما به جای وعده برای خاتمهدهی گویا جنگ طالب با پاکستان وعدهی کنار آمدن با مردم ما را بدهید که همه را در منجلاب وحشت طالب گیر انداخته اید. سخنان شما به طور صریح شناسایی رسمی طالب است که اکنون قدرت را برایش سپرده اید.
خبرهگان ما، بایستی در تحلیلهای شان متوجه رفتار روزمرهگی جهان با طالب باشند، مثلاً استقبال بینظیر از متقی « دارای شناخت پاس پاکستانی »، در هند، چرا هند از مولفههای دیپلماسی عبور کرده و اجازهی چنین استقبال یا حضور نمایندهی یک سازمان تروریستی را در مدارسترورپرور دیوبندی داده و دموکراسی نمونهی خود در جهان را زیر پرسش برد. هند، متقییی را استقبال کرد که جهان از تصویرهای وی مملو است. تصاویری که متقی، دور قریشی وزیر داخلهی دوران عمران خان، در پاکستان میگردد تا دستان وی را ببوسد.
ما، در کنشهای ما باید به ترامپ برسانیم که آقا خودت در کمپاینهای تبلیغاتی ات، قطع کمکها به طالبان را وعده دادی. ارچند ما آنزمان هم باور نه کردیم. حالا نه آن سخنان را تکرار میکنی و نه عملی و آنگونه که منابع میرسانند پول هفتهوار چهل میلیون دلار به طالب را دو چندان یعنی هشتاد میلیون دلار ساخته اید.
اولویتهای مردم ما قطع کمک و پشتیبانی شما و جهان از طالب است، نه ایجاد تعامل بیشتر فضاسازی برای رسمیت بخشی طالب.
به آقای ترامپ یادآوری کنید که مردم غیر افغان یا غیر پشتون، هیچ مشکل تاریخی، ریشهیی و یا بنیادی با ملت پاکستان نه داشته و هیج دعوای مرزی هم با پاکستان نه دارند. پاکستان میراثدار مرز دیورند است، نه بانی آن. امضای الحاقِ مناطق دویورند، هیچ ربطی به پاکستان نه دارد، چون آن زمان پاکستانی نه بود.
برای مردم تاجیک و غیرافغان همین کافیست که سرودملی پاکستان به زبان پارسیست و اقبال لاهوری دههاپارسیسرا و بخشی از جمعیت بزرگ تاجیکان از آنجاست.
تحلیلگران ما، بایستی به ترامپ و امثال وی بگویند که دیورند از زمان قومی اندیشی داود، در دوران صدارت و جمهوریت وی بود، نه داعیهی ملی. همین رهبران پشتون=افغان پیوسته شفاهی از گویا قبول نه کردن مرز دیورند صحبت کرده و میکنند. مگر هیچ کدام شان شهامت صدور فرمانی برای ابطال معاهدات را نه دارند.
به آقای ترامپ بگوییم که اولویت مردم ما ختم غایلهی ابزاری دیورند توسط سیاسیون افغان است که کشور ما و اقوام غیر افغان و بومیان اصلی سرزمین ما را نابود کرده، نه آشتی انداختن طالب با پاکستانی که اصلاً طالب را به نیابت از شما حمایت و مدیریت میکند و بیشترین کادرهای رهبری، تکنولوژی، تخصصی و مهم پاکستانی دررأس قدرت در کشور ما قرار دارند، خود کد میکروفونی هیبتالله مثال برجستهی آن است.
محمد عثمان نجیب

