رسول پویان

روز جهانی زن مبارک باد

نمود حرکت هستی و مهـرتابانم

به پله های ترازوی عدل میزانم

به نام گرچه تفاوت فتاده در معنا

اگـر زنـم اگـر مـرد نسـل انسانم

7/3/2015

روز جهانی زن هر ساله در روز هشتم مارس برگزار می‌شود . این روز، روز بزرگِ برپایی جشن‌هایی برای دستاوردهای اقتصادی، سیاسی و اجتماعی زنان است . این روز در ابتدا به عنوان یک رویداد سیاسی سوسیالیستی در بین احزاب سوسیال آمریکا٬ آلمان و اروپای شرقی آغاز شد، اما بعدها در فرهنگ بسیاری از کشورها جوهر سیاسی ، اجتماعی ، اقتصادی ، خودش را از دست داد و آمیزه‌ای از روز مادر و ولنتاین شد....

سال گذشته بعد از پایان روز جهانی زن یعنی هشتم مارس 2014 که انبوهی شعار دادیم و دور هم حالشو بردیم و برگشتیم خانه....تا امسال اتفاقات زیادی افتاد . جانم برایتان بگوید که کار واقعی و جدی از روز نهم مارس برای مردان آغاز شد . وقایع مهمی که در سنگر زنان طی سال گذشته اتفاق افتاد را ، باید خود زنان بازگو یا نتیجه گیری کنند . من ترجیح میدهم تا راندمان عملی کار مردان را اشارتی کنم !

رسول پويان

بخش دوم

توضيح
مردم ما وحشت و خشونت طالبان را با گوشت و پوست خود لمس، احساس و درک کرده اند. از خون پاک قربانيان بی دفاع در وجب وجب خاک ميهن لاله های خونينی دميده که پيام اين ظلم و ستمگری را به نسل های آينده می رسانند. در بارة طالبان زياد نبشته شده است؛ اما در اين نگاره فقط گوشه هايی از طرز حکومت استبدادی طالبان در عمل و به طور عينی در ولايت هرات به رشتة نگارش درآمده است؛ بی شک که می تواند ماهيت واقعی اين گروه را در عمل هويدا سازد.

تصوير واقعی طالبان در عمل

طالبان در قدم اول ساختار فروپاشيدة  نظامي حکومت مجاهدين را در هرات خراب و به جاي آن دستههاي مسلح خود را که سرعت عمل خوبي داشتند جايگزين کردند و تمام مراکز عمده و حساس شهر را به قواي خود سپردند. بيشترينة صاحب منصبان و ماموران سابق بخش نظامي از وظيفه برکنار شدند.

طلبه ها در بخش نظامي و امنيتي توجة اساسي خود را به ميدانهاي هوائي، فرقه و قول ‏اردو، لواي سرحدي، قومانداني امنيه، ماموريت ها، رياست استخبارات و امنيت ملي متمرکز ساختند؛ در بخش اقتصادي به گمرکات، شاهراه ها و حمل و نقل، تجارت، مستوفيت و بلديه، در بخش سياسي و مردمي به مقام ولايت، حاکمان حکومتی ها(ولسوالي ها)، اربابان قريه ها و ملا امامان مساجد و در بخش ديني به ادارة امر به معـروف و نهي از منکر، شوراي علما و آخوندان مساجد معطوف کردند.

گروپ کاری کمپاین«تفکر، تحریر و عمل»                                                               ۳-۳- ۲۰۱۵

 از هشتم مارچ الی هشتم جون ۲۰۱۵

زنان افغانستان به حیث نیمی از پیکر اجتماع  سالهای پُر کشمکشی را پشت سر میگذرانند. با گذشت هر سال ما شاهد خشونت های کم سابقه و شاید هم بیسابقه بر ضد زنان میباشیم.  به طور مثال بریدن بینی و زبان زنان، مثله کردن اعضای تناسلی آنها و یا تعرض جنسی بر دختران خورد سال و حتی دختران خودشان از جانب مردها. و اما موازی با این خشونت ها چراغ بیداری زنان در سطح و بستر جامعه نیز چشمک میزند و روز به روز قوت میگیرد. جامعۀ افغانستان آبستن یک تحول جدید در زندگی زنان است. تکانه های واقعات المناک دهه های اخیر، مهاجرت ها، تعمیم وسایل جمعی و ارتباطی، زنان را نیز در تمام لایه های جامعه از خواب غفلت بیدار نموده و بیش از پیش متوجه ذلت و حقارت زندگی شان گردانیده است.  آنها آماده اند تا در مقابل ظلم نه و نی بگویند و از حق خود دفاع نمایند. حتی خودسوزی زنان اگرچه یک عمل اشتباه آمیز است ولی در عین حال اعتراض آشکار یستکه آنها نمیخواهند دیگر در حالت رقت بار غیر انسانی بیشتر حیات به سر ببرند و برای رهایی از آن حالت جز مرگ، پناهگاهی را برای خویش نمی بینند. در حقیقت در درون جامعه یک عصیان خاموش مقاومت و پرخاش زنان در مقابل ظلم و برونرفت از حالت فعلی جریان دارد. ولی این نجات چگونه و با کدام پشتوانه ببار خواهد نشست؟