|
«ما همه چارلی هستیم»
اگر با این شعار دردی درمان میشد، من نیز که از ایران و حکومت اسلامیگریختهام، ولی روی کاغذ و در شناسنامهام مسلمانام و عمریاست که نام امام سوم شیعیان را یدک میکشم، من نیز «چارلی» هستم، چارلی! ... ایکاش چارة درد به همین سادگی بود.
این درد مشترک همة آزادیخواهان دنیا و به ویژه مردم ایران است. مردم ایران، اهل و فرهنگ و هنر ما تا به امروز قربانیهادادهاند و سالهاست که با اینگونه فاجعه ها و جنایتها آشنایند. ترورهای سازمانیافتة دولتی برون مرزی و قتلهای زنجیرهای نمونهایکوچک از جنایاتیاست که عمال، مزدوران و آدمکشان به اصطلاح «جمهوری اسلامی!!!» در این سالها مرتکب شدهاند. این مزدوران دوره دیده و حرفهایکه با خونسردی تمام آدم میکشند، جوانان را از بالای پلها و باروها، به پائین پرت میکنند، زنها و دخترها را چاقو میزنند و به روی آنها اسید میپاشند، اجزائی جدائی ناپذیر از پیکرة حکومتیاند که مدعی است پایههایش بر احکام الهی استوار شدهاست و با امام زمان ارتباط دارد و از او دستور و الهام میگیرد. روح الله خمینی، رهبر و بنیانگذار حکومت اسلامی و مرجع تقلید مسلمین، بیآنکه خم به ابرو بیاورد، با یک چرخش قلم، حکم اعدام چند هزار نفر از بهترین فرزندان این مرز و بوم را صادر کرد و به شکستن قلمها، بستن روزنامهها و قتل دگر اندیشان فتوا داد. در دنیائی که هنوز این گونه فتواها مانند «امر الهی» بیهیچ پرسشی اجرا می شوند، امنیّت جانی در هیچ کجای کرة خاکی ما، برای هیچ انسان آزادیخواهی وجود ندارد و نخواهد داشت. درجهانیکه جنایت با احکام الهی تطهیر میشود و جنایتکارها پاداش و اجر دُنیَوی و اُخرَوی میگیرند، اگر همه آزادیخواهان دنیا در یکدم چارلی هبدو بشوند، آنها را باک و پروائی از این همبستگی نیست و ککشان حتا نخواهد گزید. نه، برای آنها خون کُفّار مباح است و باید ریخته شود. شاید مسلمانانی باشند که از شادی پیروزی فریاد نکشند، ولی در دل ناخرسند نیستند.
مشکل اینجاست. روی سخن ما با کیست؟
اگـر بـار گـران بـودم برفتم
اگـر آب روان بـودم بـرفـتم
مـنی آوارۀ آتـش بــه دامـان
اگـر بی آشـیـان بـودم برفتم
اگر رند شـراب آلودۀ مست
اگر غوث زمان بودم برفتم
بیرق پُر افتخار افغانستان بر فراز مینار میدان جمهوریت در پاریس
فوتو: ثریا نوری
به تأریخ 7 جنوری 2015 میلادی بازهم تروریزم کور و کر با خصوصیت درندگی خود در پاریس پایتخت کشور فرانسه با وحشت و بربریت به خونریزی و قتل نفس انسان های بیگناه پرداخت، که این واقعه با دلهره و وحشت، تا سه روز ادامه یافت. این بار تروریزم با هجوم بر جان فرهنگی ها و هنرمندان جامعۀ آزاد فرانسه که مهد تمدن اروپایی تلقی می شود، به یکی از ارزش های جهانی حقوق بشری که جواز و اثبات اساسی آزادی انسان مدنی امروزی است، حمله ور شد.
این ارزش عبارت از حق آزادی بیان و ابراز آزادانۀ تفکر، اندیشه و باور است، که اندیشمندان فرانسه به همین دلیل، این تعرض را تجاوز به ارزش های معنوی مدنیت امروزی جامعۀ انسانی شناسایی نمودند، اما این حق هم باید با انعطاف و نرمش و با رعایت باور های دیگران اگر عمل شود عکس العملی ایجاد نمی کند، اما اگر در تطبیق حق آزادی بیان اشتباهی هم رُخ دهد، نمی بایستی کفارۀ آن چنین وخیم و با دید ایدیولوژیک کشتار آدم ها درجه بندی شود، در جامعۀ آزاد هر کسی می تواند از حقوق مادی و معنوی و باور هایش به صورت قانونی دفاع کند، جامعۀ دارای ارزش های دیموکراسی چنین ابزار دفاع از حقوق را برای هر کسی فراهم دارد.
کارتونی که ویشواجیوتی گاش به یاد دوست وهمکارفرانسوی اش تینو کشیده است»
من آن نشترآزادی بودم که خود می دانم
به عمرم خود کند نگشتم که خود می دانم
تو ز کید زندگی افرطی ها مگرنمی دانی؟
اگرنمی دانی تو به صخرۀ کوه می مانی
شاعرحجرالنسر
سیدموسی عثمان هستی سردبیر ماهنامه طنزی وانتقادی بینام درتورنتوی ایالت آنتریوی کانادا به این عقیده است که استفان شاربونیه، سردبیر مجله طنز شارلی ابدو،هرگزکشته نشد تا این دنیا است اوزنده است اورامن درخواب من دیده ام که او با لبان پُرازخنده میگوید:
زمانی من می میرم وکشته میشوم که کارمندان مجله طنز شارلی ابدو " به افراطی ها امتیازی بدهند"من قاتلین خود را بخشیده ام ولی همکاران عزیز ام ودولت فرانسه را نمی بخشم که به "افراطی هاامتیازی بدهند"امتیاز،امتیازاست اگرکوچک باشد یا بزرگ؛ هرنوع امتیاز دادن به افراطی های مذهبی جنایت درحق بشریت وآزادی انسان وآزادی بیان است.
مقالات دیگر...
- ازلابلای حرفهای سخنرانان معلوم می شد که طاهر بدخشی را آنها نشناخته بودند قسمت اول
- ازلابلای حرفهای سخنرانان معلوم می شد که طاهر بدخشی را آنها نشناخته بودند قسمت دوم
- «حقوق بشر» و حقوق شهروندی؛ هیچ ربطی به اسلام ندارد ــ قسمت دوم
- تشخیص مشکلات مُهم،ولی دریافت راه حل ها مهمتر است!
- کشتار وحشیانۀ پاریس، از سیاست های دوگانۀ فرانسه و غرب آب میخورد
- مشکلات و دست آورد های صد روزه
- ویدیوکلپ 158 شفیع عیار
- خلکو !
- «حقوق بشر» و حقوق شهروندی؛ هیچ ربطی به اسلام ندارد!
- آواز عشق