بیش از سه دهه است که جمهوری اسلامی ایران با فریب افکار عمومی جهانیان تلاش میکند خود را میزبان موجه پناهجویان گریخته از جهنم جمهوری اسلامیافغانستان نشان دهد.
ممنوعیت اسکان مهاجرین افغانستانی در بیش از ٤١ شهر و ١٣ استان٬ فرمان اکید دولتی برای ممنوعیت حتی فروش نان و مواد غذایی و مایحتاج عمومی برای آنان ٬ ممانعت از تحصیل چند صد هزار کودک و نوجوان و بی هویت و بی شناسنامه کردن آنها٬ رفتار نژادپرستانه و به غایت تبعیض آمیز٬ اذیت و آزار سازمان یافتۀ دولتی٬ سیاست داٸمی حکومت اسلامی علیه مردم شریف و تحت ستم افغانستانی بوده است.
سید موسی عثمان هستی ۲۹دسامبر ۲۰۱۴
در آئینۀ نقد
تو ندانستی که خانم به کی مربوطست
نوشتۀ توسست و نه شخ مثل بــلوطست
درزمین کاغذ، قلم تو در حال سقوطست
فکـــرنکردی نوشتۀ تو به چه منوطست؟
شاعربی وزن وبی ترازو
گرچه حق اولتر این بود که حوادث ۶جدی که سیاه روزی را بر مردم افغانستان به ارمغان آورد.از طرف صاحب این قلم تقبیح می شد چون درتمام رسانه ها این روز را روز سیاه و تجاوز میدانند، مورد تقبیح قرار می گیرد، وقتی که نوشته های خانم ملالی نظام و محترم ولی نوری را خواندم گفتم این دو نوشته به هفتاد پشت اعضای حزب دموکراتیک کفایت میکند، من به همین چند سطر اکتفا کردم و بالای موضوعات زیر انگشت قلم گذاشتم.
محمد عالم افتخار
* «قُدسیه؛ چه گناهی داشت...؟!»
* ـ صدها جوان پکتیکایی؛ چه گناهی داشتند؛
* ـ چندین صد جوان پشاوری؛ چه گناهی داشتند؟؟!...
* ـ میلیونها شهری و دهاتی افغانستانی و عراقی و سوری و لیبیایی و نایبجریایی و سومالی و.. و... چه گناهی داشتند که طی سال و دهه و نیمه قرن گذشته به خاک و خون و آتش و غرقاب و تیزاب کشانیده شدند و کماکان به خاک و خون و آتش غرقاب و تیزاب و رگبار و گردن زنی و پوست کنی و انواع فاجعه و فلاکت کشانیده میشوند و هزاران ستم و جنایت مادون حیوانی بر کودکان و عزیزان ایشان روا داشته می شود؟
آنهم همه به نام خدا؛
همه به نام جهاد برای خدا؛
همه به نام جهاد برای دین و کتاب و حرام و حلال خدا؟؟؟...
میدانیم که اینها؛ پرسش های مبرم، روانسوز و استخوانگداز روز و روزگار استند که قسماً هم توسط جناب اشرف غنی رئیس جمهور افغانستان در احتفالی به مناسبت روز جهانی «حقوق بشر» در کابل؛ عَلَم گردیدند.
دلِ شکستۀ من غـرق آتش و خون است
کنار دیـدۀ مـن مـوجخـیـز جیحـون است
شـمار داغی که بـر دل فتاده از هجـران
اگـر حساب کنی از شـماره بیرون است
شـکـست، عـشـق و امیدی بلـور تنهـایی
ولی گـذازۀ هـر ریـزه تـیغ گلگون اسـت
مقالات دیگر...
- ردچرندیات تیلفونی سگ سوزن خور،خود را نابغۀ دورانِ سیاست می داند
- جهانی برخاسته از هیچ!
- افغانه!
- تهران میدود ، هاوانا اول شد !
- انارستان یلدا
- دوبیتی های پرسوز"بخش سوم"
- نه دولت افغانستان شرم دارد نه امریکا،نه انگلیس،نه پاکستان
- ویدیوی 195 شفیع عیار ( اشرف غنی انقلابی )
- حمام خون در وطن
- آیا فروش زنان در افغانستان داغ ننگی بر پیشانی هر یک ما نیست
