تنګ یوله جګړو،خدایه دسولی اخترراولی
دی توری تیاری ته ،خدایه څریکه دلمرراولی

داسی اخترراولی،چی ټول سره پخلاکړي مونږ
بیرته کورکھول ته،له کورورک مرورراولی

سوله سوله وایي،خوتدبیریي دجنګونودی
ورک دجنګ سرونه کړی،دسولی کوم سرراولی

یونجیب دی واخیست،بل دسولی سړئ نه راغئ
مونږته دنجیب په څیر،دسولی رھبرراولی

الحاج الھام الدین قیام

     ف.بری

رنج مردمان

سه علـــــــت آمد دلیل رنـــج و درد     زو بشر گردد ذلیل و رنگ زرد

رهبـــــــران فاسد و دزد و مـــــکار     می زدایند راحــــت و نظم وقرار

رهبـــــــر موهوم گرای خود پســند      کـــی توان دید درد و رنج دردمند

اونبیند جـــــــزطریق و رائی خویش      درد ملــــــت میشود افزون وبیش

ازفســـــــاد واز شــرارت دروطن      نـــاله خیزد از گلــــوی مرد وزن

مشـــــــــکل دوم بود روحــــــانیت      چون نخواهند صلح وامن وعافیت

راه وحــــــــدت نیست درآیین شان       نفـــــی می دارند فـــــکر دیگران

 محمد عالم افتخار

 ـ با مصطلحات جا افتاده و مقبول نباید بازی کرد!

ـ فرهنگیان و روشنفکران چه باید بکنند؟

ـ "بسیار محتاط باید بود" که چی بشود؟

ـ باید دموکراسی را تمرین و از به قدرت رسیدن بدترین جلوگیری کرد!

عرض حاشیه ای:

چنانکه خیلی از عزیزان اطلاع دارند؛ 2 هفته قبل؛ اینجانب به سلسله" چرا اندیشه های ح.د.خ .ا نیازمند نقد است؟" شمه ای از مبحثی را بیرون دادم که عنوان داشت: «48 ساعت با استاد میر اکبر خیبر».

و این؛ مقدمه ملاقات ها و مباحثاتی بود که به گونه اضطراری و غیر مترقبه در 20 ساله گی من با این شخصیت شخیص دست داده است. لهذا مطلب جنبه تاریخی دارد و نیازمند احساس مسئولیت و رعایت وجدان تاریخی میباشد.

این مطلب در ویبسایت های فراوانی به بهترین جا ها و تحت بهترین کلیشه ها نشر گردید. در ویبسایت هایی که سیستم ثبت "بازدیدکنندگان" دارند؛ به ملاحظه رسید که شمار بازدیدکنندگان آن 4 تا 5 برابر سایر مقالات و آثار بنده میباشد.

به همین گونه ایمیل ها و تلیفون هایی دریافت داشتم که احساسات عجیبی را در مورد منعکس میساخت تا جاییکه آدم را به گریه می انداخت. عزیزانی در الطاف خود غلو و اغراق نموده حتی آنرا یک شهکار و در هر حال یک اثر بی نظیر خواندند.

اما اخیراً تعدادی از عزیزان اروپا نشین؛ توسط دوستی که معمولاً هفته وار با من تماس تلیفونی دارد؛ پیام پر مغز و با عظمتی فرستادند که: «نباید؛ این مطلب بدینگونه آغاز میشد!»

دوست یاد شده اضافه کرد که من بنابر اصرار؛ متعهد شدم که پیام شان را برایت (برای من ـ نویسنده) میرسانم. هم به خاطریکه خودش؛ نظر قبلاً ابراز شده دیگری داشت و هم به خاطر ایما ها و اشارات گفته و ناگفته؛ غیر ضروری یافتم که از وی بخواهم:

اگر نه چنین؛ پس مثلاً چگونه باید آغاز یا ارائه میشد و من چگونه و چرا و با کدام وجدان و شرف و نیاز...ی در واقعیتی تاریخی دستکاری و تراش و برش میکردم؟

در عین حال؛ پیش نظرم مجسم شد که اِنگار ما و خاصه اروپا نشینان ما؛ مثلاً در سرزمین بد آب و هوای بدوی و بی ارتباطات مکه 1500 سال پیش قرار داریم تا منتظر بمانیم که کاروان بسته شود تا منجمله خط و نامه و مراسله ما را؛ هی میدان و طی میدان در پی ماه ها راهپیمایی؛ به جایی و به کسی مثلاً در عراق و شام و فلسطین ... برساند. اِنگار ایمیل و تلیفون و پیامگیر ویبسایت ها و دریچه های رسانه های اجتماعی و اینهمه ارتباطات برقی 3-4 ثانیه ای؛ در دنیای امروز؛ برای رفقا و عزیزان و بزرگان ما یا کشک و پشم است و یا کارگیری از آنها و خاصتاً تماس به طریق آنها با شوده و پوده ای مانند عالم افتخار؛ کسر شأن و خلل جلال و جبروت و کبریا میباشد!

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

ابتدا یک تعریف عام و کلاسیک از تاریخچه نوبل . جایزه نوبل معتبرترین جایزهٔ علمی است ( یعنی بود ) . جایزه نوبل در سال ۱۸۹۵، به وصییت کارخانه‌دار و شیمیدان سوئدی، آلفرد نوبل که بیشتر او را به دلیل ابداع دینامیت می‌شناسند ، پایه‌گذاری شد . در سال ۱۹۰۱میلادی، نخستین جوایز این بنیاد اهدا شد. طبق وصیت وی، پنج جایزه به‌طور سالانه در رشته‌های فیزیک، شیمی، فیزیولوژی و پزشکی، ادبیات، جایزه نوبل اقتصاد و صلح؛ به افرادی تعلق می‌گیرد که بیشترین خدمت را به "بشر" کرده باشند . برخی از برندگان جایزه صلح نوبل که به بشر خیلی خفن خدمت کرده اند عبارتند از : جیمی کارتر؛ هنری کسینجر؛ شیرین عبادی ؛ باراک اوباما ؛ ال گور؛ اسحاق رابین ؛ شیمون پرز ؛ میخائیل گورباچف و.....

از خدمتهای خفن این برندگان جایزه به "بشر" فعلا بگذریم !

پس طبق تعریف اولیه برندگان باید بیشترین خدمت را به "بشر" کرده باشند! بر اساس یک نظر سنجی که روزنامه گاردین انگلیس آن را اجرا کرده است ، شیخ حسن روحانی رئیس جمهور حکومت اسلامی ، در صدر فهرست دریافت کنندگان جایزه صلح نوبل 2013 قرار گرفت." حسن روحانی" تا امروز عصر در یک نظر سنجی که روزنامه گاردین انگلیس آن را در خصوص نامزدهای دریافت جایزه "صلح نوبل" 2013 اجرا می کند ، بیشترین آرا را در میان 9 نامزد دیگر بدست آورده است.شیخ روحانی تا چند ساعت مانده به پایان این نظر سنجی 63 درصد از آرا را بدست آورده است و بعد از ایشان خانم "ملاله یوسف زی" فعال پاکسانی قرار گرفته است . گفتنی است، مهلت شرکت در این نظر سنجی روز سه شنبه و ساعت 12 به وقت گرینویچ به پایان خواهد رسید .