خیزک زنـان فسانه و انگشـتنما شوی
خـالی تـر از پغـانــۀ روی هـوا شوی
در عـرصۀ سـیاسـت بیـن الملـل چـرا
کم مـایـه و شـتابـزده و وارخطا شوی
همسایه یی که هستی ما را کند خراب
بـا نـقـشـه و دسـیسـۀ آن همـنـوا شوی
محمد عالم افتخار
ـ سال تا سال خیلی بیشتر از آنچه افراد به پیری میرسند؛ جوانان بر جمعیت کشور؛ افزود می گردند.
ـ آن که تنها زندگی میکند؛ یا حیوان است یا خدا!
ـ تمدن؛ با خویشتن دار شدن انسان شکل میگیرد.
ـ دریچه های بحث رستاخیز جوانان افغانستان...
شماری از دوستان هم از درون کشور و هم از بیرون؛ این جانب را تشویق نموده اند تا مبحث و پیام تکاندهنده «وضعیت جوانان در افغانستان؛ وحشتناک است»(1) را گسترش بخشیده، سؤال های اساسی در این وضعیت را مطرح و مشخص نمایم و یک تعداد روزنه های راهبردی خروج حتی الامکان از منجلاب کنونی را انگشت نشان بسازم.
مقدمهِ اسلوبی:
به درجه نخست عرض سپاس بسیار دارم خدمت همه این عزیزان که بزرگوارانه مرا کمابیش شائیسته یک چنین امر خطیر و عظیم تلقی فرموده اند. آرزو میکنم؛ خاصتاً تناسبی در قبال الطاف آنانی داشته باشم که پیام هایی مشترک و دسته جمعی؛ به من لطف نموده اند.
البته نباید تلقی شود که بنده کدام دعوایی به مصداق این فرموده حافظ شیرین سخن دارم که:
مونږکلیوال واړه یوبل پیژنو
واړه پردي اوواړه خپل پیژنو
مونږد ھرچا په ښه اوبدپوھیږو
مونږھراصیل اوھربدل پیژنو
مونږته دکلي پرھیزګارمعلوم دي
خاطرات
زدند بر شیشه ای دلهای ما سنگ
شکستند عهد و پیمان را به صد رنگ
پریشان خاطرات ماست عمریست
ز دست یک دوتا الوط و الدنگ *
خوشبختی
کسی هزگز نمیداند چه حال است
که در این مُلک خوشبختی محال است
یقیناً آنچه میگویند اولی الامر
جفنگ است و دروغ است و محال است
