برج زهرمار

چنگ استقلال

چنان در بحـر شب سیال  گشتیم

که موج  بردگی  را  بال گشتیم

سر و کاری  به  آزادی  نداریم

خلاص از چنگ استقلال گشتیم

تخم آتش

به هــر بازیگری  سمپات  گشتیم

ز کشتِ  تخــم  آتش  مات  گشتیم

چرا  بُردی  برای  زندگی نیست؟

چسان ازرنگ هستی کات گشتیم؟

دید اندیشه

زریشه جزجفا پیشه ندارند

ویاازتخمِ دل ر یشه ندارند

تحجرراچنان همسنگرانند

که تاب دید اندیشه ندارند

سوال

درین کوچه امیدِ بی غمی کو

زیادیِ  جنایت  را  کمی  کو

ازین اهریمنان  دارم سوالی

شما کوُ ؟! ونشانِ آدمی کُو؟!

سلطان ندا

نماد  رویش  ســبز  شماییم

به رمز وراز هستی آشناییم

سری در خطهِ فریاد ما زن

که سلطان سرافراز  نداییم

برج زهر مار

نشان جهل  وتمثالِ شرارند

بروی  گردن  دل  بار  بارند

خدایی حال  مردم  را گرفتند

مگر تصویر برج زهرِمارند

جادهِ اندیشه

بیا تا گوش خود را کرنسازیم

برای  رهزنان سنگر نسازیم

دو چشم جادهِ  اندیـشه  ها را

زخونِ بیگناهان  تر  نسازیم

آتش وخاکستر

بپا  تا  ناکسان  سنــــگر نسازند

زخونِ  ما جهان  را  تر نسازند

بیا  تا  آتشی  سوزنده  گــــردیم

که ما را خاک  خاکستر نسازند

صدای نارسا

دلِ این کودکان آیینه رنگ است

نگاه تک تکِ اینان قشنگ است

ولی دردا  میـــــــان  سینهءِ  ما

صدای نارسای سیل سنگ است

بنیاد باد

زهوی دیگران  مغرور گردی

به هر سو وزوزِ ناجور گردی

اگر بنیاد  باد  از پا  در  آمـــد

همآ غوش کدامین گور گردی

بادار جفا

چه کــردی بادلِ شاد ِمحـــبت

زدی  آتش  به  بنیادِ محــــبت

غلامِ دستِ آن فکرم که گیرد

ز  بادارِ  جفاد  دادِ  محـــبت

نورالله وثوق

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

20/4/1388