رفته از دست دلم صبر و قرارم چه کنم
بعد ازین حوصله ای درد ندارم چه کنم

گفتم از مشغله ای گرم حریفان تیرم
گقت رندی که درین بزم به کارم چه کنم

هر کسی لاف ز سرداری این مُلک زند
من که یک رهرو بی قوم و تبارم چه کنم

خاک را مدفن هر زنده دلی میدانند
لایق ام گشته به مرداب مزارم چه کنم

 محمد عالم افتخار

                                    (تبصره ارتجالی سیاسی)

بود، نبود، سلطانی بود که قضاوت نیز همی کرد؛ ولی چنانکه:

در برابر دعوی مدعی هم میگفت: حق ! و در برابر ردیه مدعی علیه هم میفرمود: حق!

ملکه خانمِ سلطان که از مشاهده مکرر این رویه به تنگ آمد؛ سلطان را گفت: این؛ یعنی چه که هم به مدعی میگویی: حق و هم به مدعی علیه؟ پس عدالت و قضاوت کجاست؟

سلطان با همان خونسردی به بی بی سلطانه هم فرمود: حق!

این روز ها که «تب زرد» معاهده امنیتی ...؛ وطن عزیز ما افغانستان را به هذیان رسانیده و قریب است به کوما ببرد؛ دوستانی بر این کمترین؛ تکلیف کرده اند که دمی بر کشم و اشارتی در دهم. البته خودم هم نمیدانم که من بیچاره و بیکاره و هیچمدان و ناتوان را به این معقولات  "بزرگ"مغزان و بزرگ شکمان چی؟ مگر نه این است که منجمله "امور مملکت خویش؛ خسروان دانند"؟!

این است که محض خالی نماندن عریضه؛ در قبال فرمایشاتی از قبیل سخن دوست عزیزم دکتور سید احمد جهش در"امضای قرارداد امنیتی یا ادامه جنگ های فرسایشی؟" با مدنظر داشت دلایل و براهین مطروحه میگویم: حق!

دکتور جهش فرموده اند:
«....در نتيجه به بانگ رسا بايد قرارداد کنوني نابرابر و تحميلي تحت «شمشير داموکلس» ستراتيژيک امريکا – افغانستان و پيمان هاي تبعي استعماري و اسارتبار را رد نموده و به استعمار بلا تفاوت آن با ديگر استعمار ها؛ خاتمه داد.
فقط قرار داد ها و پيمان ها زماني معقوليت و سودمندي متقابل دارند که کشور ها و دولت ها با استقلال و اقتدار حقيقي و حقوقي مساوي وارد آنها شوند که بحث در مورد از حدود اين مختصر بيرون ميباشد.»(1)

برگردان از روسی -   دوکتور سید احمد جهش

در حالیکه واشنگتن برای خروج قوایش از افغانستان آماده گی میگیرد، نمیخواهد تا منطقه را ترک کند وقصد دارد تا پایگاه نظامی خود را از میدان هوائی "مناس" در قرغزستان به بندر "اکتاو" کسپین در قزاقستان انتقال دهد .

قزاقستان با قبول خطر ، یکی از صدها مملکتی میگردد که امریکائیان حضور نظامی خودرا مستقر ساخته اند. اکنون همکاری دفاعی قزاقستان واضلاع متحده امریکا خصلت درازمدت را به خود گرفته و به اساس پلانگذاری پنجساله پیشبرده میشود.

در نومبر 2012 پلان همکاری پنجساله 2013-2017 در واشنگتن امضا شد اما در مورد تغییر موضع پایگاه های نظامی به خاک قزاقستان در آن چیزی گفته نه میشود – مطابق به پلان ، همکاری نظامی قزاق – امریکا موضوعاتی از قبیل تعلیم وتربیه  نظامی واشتراک در فعالیت های تامین صلح را دربرمیگیرد ولی در تمام جهان مشکل است تا از تامین صلح توسط امریکائیان مثالی داشت، البته عملیات نظامی امریکا در عراق و افغانستان را نمیتوان عملیات حافظ صلح خواند.

رسول پویان

(سالیان 1384، 85 و 87)

دانشگاه(پوهنتون) کابل        
در یکی از روزهای آفتابی سال 1305 خورشیدی به یاد دوران تحصیل چندگاهی در صحن دانشگاه به گشت و گذار مشغول شدم و لحظاتی هم در سایه‏سار درختان انبوه آن تنهای تنها نشستم. در عالم رویا خود را در کنار هم‏صنفی‏ها و دوستان دوران تحصیل یافتم؛ یکایک از خاطرات روزگار جوانی، چون پردۀ سینما از جلو چشمان خسته ام گذشتند. به یاد دوستان نامرادم که پس از کودتای هفتم ثور 1357 خورشیدی به کام اژدهای جنگ و استبداد پاک سوزیده بودند قطرات اشکی افشاندم؛ از این که خود را زنده مشاهده کردم به راستی متعجب شدم.    
آن سو ترک صدای چکاچک گلوله‏ها و نهیب وحشتناک موشک‏های کور دوران جنگ داخلی مغزم را منفجر می‏کرد و داستان دلخراش آن را برگ برگ درختان و سنگ سنگ ساختمان‏های این دانشسرای آشنا برایم زمزمه می‏نمودند؛ آری! قصه‏های پر غصۀ درگیری‏های ایده‏ئولوژیک و کشاکش‏های خونین سیاسی دهۀ 40 شاهی را نیز از دل تاریخ می‏شنیدم، تاریخی که هنوز تکرار می‏شود؛ دل بینایی هم نیست که از رخدادهای خونین و هستی سوز پیشین پند و اندرز گیرد و حال و آینده را بر مبنای نقد دانشورانۀ گذشته بسازد. خونین جگر و اندوهناک از نهیب فریاد پرسکوتواژگان «دانشگاه» و «پوهنتون» که در زیر دست و پای سیاست‏بازان و فرهنگ ستیزان افتاده بودند، بیدار شدم و با خود گفتم؛ این واژگان مظلوم چه گناهی دارند؟! 
از این که بگذریم، با تأسیس فاکولتۀ طب در سال 1311 مطابق به 1931 میلادی نخستین گام در راه ایجاد تحصیلات عالی عصری در افغانستان برداشته شد. به دنبال آن در سال 1938 میلادی فاکولتۀ حقوق، 1943 میلادی فاکولتۀ ساینس و 1944 فاکولتۀ ادبیات افتتاح گردید. در حال حاضر در دانشگاه(پوهنتون) کابل به تعداد 14 فاکولته وجود دارد:
فاکولتۀ ساینس، فارمسی، وترنری(دامپزشکی)، زمین‏شناسی، انجینری(مهندیسی)، اقتصاد، زبان و ادبیات، شرعیات، هنرهای زیبا، زراعت(کشاورزی)، حقوق و علوم سیاسی، علوم اجتماعی، ژرنالیزم(خبرنگاری)، روانشناسی.