در دفاع از فراخوان به کارگران برای چاره یابی دربرابر اوضاع کنونی!

دراین وضعیت که تعادل تاکنونی رژیم بدلیل انباشت بحران بهم خورده و درصدد برآمده که بامشارکت رقیب منتقد خود  و مدیریت  بحران از بالا  اوضاع را مجددا تحت کنترل خود بگیرد، چه کنشی را باید پیشه کرد؟

بدیهی است که  تک تک عمل کردن و با صفوف پراکنده به شیوه تاکنونی هیچ دردی را دوا نمی کند. یافتن کورسو و سرنخی برای بیرون آمدن از این گمگشتی و آشفتگی مستلزم لااقل چهار پیش شرط بوده است: نخست تحول دراوضاع و بهم خوردن تعادل رژیم، دوم اتخاذ شیوه ای نو و مشارکت جویانه برای آفریدن فضا و بستری مشترک برای ایجاهمگرائی و سوم برسمیت شناختن واقعیت تکثر و چندگونگی  درمیان فعالان و صفوف جنبش کارگری. و بالأخره دور ریختن تنگ نظری های فرقه ای و تفرقه انگیزی که عموما پشت الفاظ توخای و برنامه های حداکثری سنگرمی گیرند وهم چنین پرهیز از اعمال هژمونی یک گرایش برگرایش های دیگر بجای همکاری حول اشتراکات و دیالوگ متمدنانه حول اختلافات.

دراین راستا و برای برون رفت از وضعیت موجود،قبل از هرچیزبجای بحث های انتزاعی و ایدئولوژیک باید اهمیت لحظه را دریافت. یعنی آن فرصتی را که از بهم خوردن تعادل نسبی رژیم بوجود آمده و یا درحال بوجود آمدن است دریافت.هم اکنون جامعه برروی آتشفشانی از انباشت مطالبات معوقه و سرکوب شده قراردارد. شکاف های طبقاتی و تبعیض های گونان اقتصادی و سیاسی و اجتماعی بیدادمی کند.  

کرگسان

ز دست  کــــرگسان  نا مسلمان

گرفتاریم  به درد و رنج هجران

یکی خون میخورد آن دیگرش گوشت

ندارند  شفقــتی  بر نسل  انسان

ویروسها

بُود  ویروس  های  این  زمانه

برای  مرگ  و میـــر ما  بهانه

همه در قالب توپ و تفنگ  اند

به هر کوی و به هر برزن روانه

رسول پویان

افغانستان پس از چند دهه جنگ و بحران‏های گستردۀ ویرانگر باز با وزش تندباد چرخشهای تازۀ منطقوی و بین‏المللی روبرو می‏باشد و آیندۀ آن در این گیرودار رقابت‏های داغ منطقوی تا رسیدن به نوعی تعادل قطبین(قدرتهای بزرگ) در مناطق انرژی خاورمیانه و جنوب آسیا و ثبات سیاسی و اقتصادی آسیای میانه شکل خواهد گرفت. جنگ درازدامن و بحران پرفراخنای کشور در ماهیت ریشه در جهان دوقطبی دارد. پس از فروپاشی شوروی سابق و تکتازی سران پیمان ناتو به سرکردگی امریکا این جنگ و بحران وارد مراحل دیگری شد؛ لیکن رهبری و نفوذ سلطه گرانۀ پاکستان به مثابۀ همکار استراتیژیک بریتانیا و ایالات متحدۀ امریکا در آن باقی ماند؛ چونان که مردم مظلوم افغانستان تاهنوز از آن رنج و غذاب می‏کشند. شواهد تازه نشان می‏دهند که با چرخشهای تازۀ منطقوی و جهانی این سلطۀ کهنۀ ظالمانه، جنگ افروز و بحران خیز از نگاه ضرورت وجودی به کلی ختم شده است؛ اما به دلیل پس لرزه‏های شدید جنگ سرد در خاورمیانه و تنشهای متنوع منطقوی تاهنوز سران پاکستان از آن استفاده می‏کنند.

چرخشهای تازه در شرق‏میانه و جنوب آسیا که حضور روسیه، چین و هندوستان را در منطقه پررنگ کرده و حرکت نظامی سران ناتو به رهبری امریکا را به کلی کند و تاحدود ممکن متوقف کرده است؛ زمینۀ مقدماتی برای نوعی تعادل قطبین و حل و فصل قضایا از راه دیپلوماسی آماده شده است. به طور مثال می‏توان به انصراف حملۀ نظامی امریکا به سوریه و حل بحران شیمیایی آن از طریق دیپلوماسی اشاره کرد. تغییر و تبدلات اخیر در شرق‏میانه و جنوب آسیا استراتیژی کهنه و شکست خوردۀ پاکستان را (مبنی بر رهبری و حمایت همه جانبه از افراطگرایی و تروریسم در منطقه) از بیخ و بن متلاشی کرده و این کشور را در انزوای کامل و فلج کننده قرار می‏دهد. برای درک این حقیقت به چرخشها و تغییرات منطقوی و بین‏المللی توجه نمایید.

پنج هزار قطرۀ خون

در دل تار زمان

روی بِنمود و ندا کرد به ما:

که من اینجا تهِ خاکم

تو کجا مینگری!

دل امید بِکـَن از قفس سینۀ خود

گوش قلبت به سَرِ سنگ بِنهِ

تو به زودی زدل سنگی او