سید رحمن غوربندی                                                                                  16/02/2014

به تأریخ 25 دلو 1392 ه ش برابر به 15 فبروری 2014 م در اخبار شبانۀ تلویزیون بی بی سی فارسی دو تن از اشخاص معلوم الحال افغانستان هریک آقایان حفیظ الله منصور عضو حزب جمعیت وشورای نظار افغانستان، نطاق وژورنالیست حزب جمعیت و فعلاً نماینده در ولسی جرگه، و کبیر رنجبر عضو حزب دموکراتیک، عضو سابق ولسی جرگه، مصاحبه ای داشتند. این مصاحبه پیرامون یادآوری از بیست و پنجمین سال روز اشغال افغانستان توسط اتحاد شوروی سابق، دلایل و نتایج آن ترتیب داده شده بود. در جریان مصاحبه، آقای رنجبر برای اختفای آن همه بربادی و تباهی که حزب دموکراتیک وابسته به شوروی بر کشورو مردم ما به میان آورد، از کشتار هفتاد هزار باشندگان کابل، در جریان اشغال و چور شهر کابل توسط تنظیمی ها در رأس جمعیت به اصطلاح اسلامی و شورای نظار تذکر داد، که چگونه توسط همین تنظیمی ها، اطفال، پیران، جوانان کابل به خاک و خون کشیده شدند و چگونه به زنان کابلی تجاوزات به عمل آمد و کابل که مرکز نظام دولتی بود به ویرانه و مخروبه مبدل گردید، بدون آن که آقای کبیر رنجبر به علل اصلی و محوری بی ثباتی، مروج گردانیدن

رسول پویان

در عـالــم تـنـهایـی دنـیـای دیـگـر دارم

صـد قـافـله دل همره هنگام ســفـر دارم

دور از خس و خاشاکم مستانه و بی‏باکم

در بحـر عمیق دل صـد در و گهر دارم

عیبم چـه کنی حاسـد با چشـم و دل فاسد

چون آیینه شـفافم چون چشـمه گذر دارم

محمد عالم افتخار

خدای جاهل و دین جاهل؛ همان «جهل» اوست!

درین پکیچ (بسته اطلاعاتی) بنیاد روشنگری گوهر اصیل آدمی میخوانید:

*ـ اسطورهِ توحش "قصاب الهی" یا ابراهیم دوم!

*ـ به تیم هایی که آی. ایس.آی؛ راه و رخنه دارد؛ رأی ندهید!

*ـ حامدکرزی؛ ملاسویچ دیگر در دادگاه جنایات ضد بشری خواهد شد!

*ـ نقب هایی در اعماق «اسلام» ضد قرآنی

به تیم هایی که آی.ایس.آی؛ راه و رخنه دارد؛ رأی ندهید!

چه افتخاری

وقتی سر های زنده

با خشم پارچه های آهن

و دلهای پر از شوق

 با قانون مصیبت

پارچه پارچه میشوند

 انتهای وحشت من

هم زمین و هم زمان را فراموش میکنند

***

آنقدر از پدر بزرگ  گفته اند

که نمیخواهم بزرگ باشم